Deze titel staat al lang klaar om er een verhaal onder te schrijven. Want Mattia blijft dan wel niet meer klein, hij krijgt echte jongensstreken. Echte peuterstreken.
Ik herken zijn grote broer hierin. Thuis kan hij lekker zijn gang gaan met tegenspruttelen. En als we ergens anders zijn is hij de liefste en voorbeeldigste jongen. :)
Ze zijn inderdaad broers...
De kleine stapjes die hij nam voor hij naar school ging, hebben nu plaats gemaakt voor grote stapjes tijdens het naar school gaan.
Zijn taalgebruik is er zienderogen op vooruit gegaan. Hij kan nu echt al brabbelend duidelijk laten horen wat hij graag wilt.
Zijn kleurenkennis ... zo plots... uit het niets: blauw, groen, geel. ZALIG!! (een vreugde sprongetje en een traantje van geluk)
Het potje, hij gaat er meer en meer op zitten. Wilt graag dat je zijn broekje echt af doet, en soms hééééél soms komt er dan toch plots een plasje. Al zijn die keren wel nog maar op één hand te tellen. Maar hij vindt het niet akelig, hij vindt het niet vies, hij gaat er vrolijk op zitten en doet zijn grote broer na.
Grote broer wordt dan nu ook écht grote broer. Hij weet wat zijn kleine broer rustig maakt, hij weet wat zijn kleine broer graag eet en drinkt. Hij vraagt hem wat hij lekker vindt en hij knuffelt hem soms net iets te hard, gewoon omdat hij hem zo lief vindt.
Wanneer ze samen ergens alleen zijn, zal Timothy zijn kleine broer altijd beschermen en onder zijn vleugels nemen.
Mattia is zijn beste vriend. Dat zegt hij meerdere keren per week. Dan smelt ik.
Dat is mijn zwak punt, onze twee zoontjes samen zien genieten van elkaar, al spelend, al knuffelend, al ruziemakend.
Ik hou er van en kan er precies geen genoeg van krijgen.
De zorgzaamheid die Timothy heeft voor Mattia maakt me week, maar hem sterk.
Die grote, nieuwe stappen heb ik allemaal nodig om de volgende maand onze kleine man over de tong te laten gaan. Dan is het weer tijd om hem te onderzoeken en te beoordelen.
Die tijd is spannend en vermoeiend, weer even precies niet mama zijn, maar coordinator. Doe ik het wel goed, zodat hij er alle voordelen uit haalt? Welke spelletjes zijn het beste, welke methodes gebruiken we het best?
... ik zal wel zijn mama zijn, ik laat het coordineren over aan degenen die dat het beste kunnen en ik neem de tips over die ik als mama leuk vind.
Want ik wil dat hij het leuk vindt. Dan vindt iedereen het leuk.
Ik herken zijn grote broer hierin. Thuis kan hij lekker zijn gang gaan met tegenspruttelen. En als we ergens anders zijn is hij de liefste en voorbeeldigste jongen. :)
Ze zijn inderdaad broers...
De kleine stapjes die hij nam voor hij naar school ging, hebben nu plaats gemaakt voor grote stapjes tijdens het naar school gaan.
Zijn taalgebruik is er zienderogen op vooruit gegaan. Hij kan nu echt al brabbelend duidelijk laten horen wat hij graag wilt.Zijn kleurenkennis ... zo plots... uit het niets: blauw, groen, geel. ZALIG!! (een vreugde sprongetje en een traantje van geluk)
Het potje, hij gaat er meer en meer op zitten. Wilt graag dat je zijn broekje echt af doet, en soms hééééél soms komt er dan toch plots een plasje. Al zijn die keren wel nog maar op één hand te tellen. Maar hij vindt het niet akelig, hij vindt het niet vies, hij gaat er vrolijk op zitten en doet zijn grote broer na.
Grote broer wordt dan nu ook écht grote broer. Hij weet wat zijn kleine broer rustig maakt, hij weet wat zijn kleine broer graag eet en drinkt. Hij vraagt hem wat hij lekker vindt en hij knuffelt hem soms net iets te hard, gewoon omdat hij hem zo lief vindt.
Wanneer ze samen ergens alleen zijn, zal Timothy zijn kleine broer altijd beschermen en onder zijn vleugels nemen.
Mattia is zijn beste vriend. Dat zegt hij meerdere keren per week. Dan smelt ik.
Dat is mijn zwak punt, onze twee zoontjes samen zien genieten van elkaar, al spelend, al knuffelend, al ruziemakend.
Ik hou er van en kan er precies geen genoeg van krijgen.
De zorgzaamheid die Timothy heeft voor Mattia maakt me week, maar hem sterk.
Die grote, nieuwe stappen heb ik allemaal nodig om de volgende maand onze kleine man over de tong te laten gaan. Dan is het weer tijd om hem te onderzoeken en te beoordelen.
Die tijd is spannend en vermoeiend, weer even precies niet mama zijn, maar coordinator. Doe ik het wel goed, zodat hij er alle voordelen uit haalt? Welke spelletjes zijn het beste, welke methodes gebruiken we het best?
... ik zal wel zijn mama zijn, ik laat het coordineren over aan degenen die dat het beste kunnen en ik neem de tips over die ik als mama leuk vind.
Want ik wil dat hij het leuk vindt. Dan vindt iedereen het leuk.
No comments:
Post a Comment