De laatste maanden is er maar één woord waar ik kon opkomen. De titel van deze blog heeft lang alleen staan blinken. Zonder tekst, zonder uitleg. Maar dat was het enige woord waar ik kon opkomen waarover ik wou schrijven de volgende keer.
En dat woord is : intens
De vakantie was intens. Intens genieten van de kinderen. Met ons viertjes naar de zee in een tent. Spelen en eten maken tegelijkertijd op nog geen 4m². 2 nachten en 3 dagen lang. Geen mens doet het ons na... Het regende pijpenstelen, meerdere onweren hebben we getrotseerd, de tent heeft zijn waterdichtheid bewezen. Maar we zijn er toch in geslaagd om met onze voeten in de zee te staan en Timothy heeft er zelfs tot in de helft in gestaan. Mattia heeft zand gezien, gevoeld en geproefd.
Het was een zalige tijd. Ik heb er echt van genoten. Dat doen we volgend jaar opnieuw, maar dan bestellen we mooi weer :).
Mattia heeft intens veel geoefend met stappen. We zijn er nog niet, maar het begin is in zicht. Hij kruipt op de zetel, trekt zich op aan de tafel, wil alles gezien en geweten hebben. Niks laat hij zich onopgemerkt voorbij gaan. Een trots gevoel heb ik wanneer ik hem zo bezig zie.
Maar niet alleen met stappen heeft hij geoefend. Ook met praten en met eten. Hij is enorm geïnteresseerd in hoe wij onze mond gebruiken om te praten. Een nieuw woord en hij kijkt onmiddellijk naar hoe dat woord tot stand komt. En om het positief te houden, dit is wat hij al kan:
hoe doet het schaap -- meeh
hoe doet de koe -- boe (of toch iets dat erop lijkt)
hoe doet de ezel -- ai (dat reken ik goed!)
hoe doet de indiaan -- die handjes gaan spontaan naar zijn open mondje (! wauw!!)
klappen in de handjes, blij blij blij -- en dan kan hij bijna niet stoppen met klappen (zonder voorbeeld! enkel op basis van het liedje)
high five -- dat kan hij gewoon onze kleine kabouter :)
zeg eens auto -- auto (ja hoor! dat verstaat iedereen!)
zeg eens aap -- aap
zeg eens bal -- bal
zeg eens bad -- bad
Het oefenen met praten gebeurd vooral met grote broer. Die vindt het geweldig als Mattia er een klank uitkrijgt die echt op het woord lijkt dat hij aangeeft.
hier oefenen we nog intens op:
hoe doet het varken -- rrr rrr
hoe doet de auto -- brroem brroem
Voorlopig nog alleen maar starendje sterrenoogjes op ons gericht na deze vragen.
Voor Timothy is het ook een intense periode geweest. Hij heeft ontdekt dat die kleine broer precies toch wel meer aandacht krijgt dan hij. En daarom dat hij nu ook klein wilt zijn en een babietje nadoet. Dat babietje zullen we wel leren groot worden. Hij is al vollop op weg om groot te worden. Helpen de tafel dekken, de tafel afruimen, mama helpen poetsen, proberen zelf te fietsen (dat is maar één enkele keer voorgekomen hoor, maar toch...). En helpen zijn broer te leren praten.
De voorbije maanden heb ik dan ook enorm van onze twee zonen genoten.
En dat woord is : intens
De vakantie was intens. Intens genieten van de kinderen. Met ons viertjes naar de zee in een tent. Spelen en eten maken tegelijkertijd op nog geen 4m². 2 nachten en 3 dagen lang. Geen mens doet het ons na... Het regende pijpenstelen, meerdere onweren hebben we getrotseerd, de tent heeft zijn waterdichtheid bewezen. Maar we zijn er toch in geslaagd om met onze voeten in de zee te staan en Timothy heeft er zelfs tot in de helft in gestaan. Mattia heeft zand gezien, gevoeld en geproefd.
Het was een zalige tijd. Ik heb er echt van genoten. Dat doen we volgend jaar opnieuw, maar dan bestellen we mooi weer :).
Mattia heeft intens veel geoefend met stappen. We zijn er nog niet, maar het begin is in zicht. Hij kruipt op de zetel, trekt zich op aan de tafel, wil alles gezien en geweten hebben. Niks laat hij zich onopgemerkt voorbij gaan. Een trots gevoel heb ik wanneer ik hem zo bezig zie.
Maar niet alleen met stappen heeft hij geoefend. Ook met praten en met eten. Hij is enorm geïnteresseerd in hoe wij onze mond gebruiken om te praten. Een nieuw woord en hij kijkt onmiddellijk naar hoe dat woord tot stand komt. En om het positief te houden, dit is wat hij al kan:
hoe doet het schaap -- meeh
hoe doet de koe -- boe (of toch iets dat erop lijkt)
hoe doet de ezel -- ai (dat reken ik goed!)
hoe doet de indiaan -- die handjes gaan spontaan naar zijn open mondje (! wauw!!)
klappen in de handjes, blij blij blij -- en dan kan hij bijna niet stoppen met klappen (zonder voorbeeld! enkel op basis van het liedje)
high five -- dat kan hij gewoon onze kleine kabouter :)
zeg eens auto -- auto (ja hoor! dat verstaat iedereen!)
zeg eens aap -- aap
zeg eens bal -- bal
zeg eens bad -- bad
Het oefenen met praten gebeurd vooral met grote broer. Die vindt het geweldig als Mattia er een klank uitkrijgt die echt op het woord lijkt dat hij aangeeft.
hier oefenen we nog intens op:
hoe doet het varken -- rrr rrr
hoe doet de auto -- brroem brroem
Voorlopig nog alleen maar starendje sterrenoogjes op ons gericht na deze vragen.
Voor Timothy is het ook een intense periode geweest. Hij heeft ontdekt dat die kleine broer precies toch wel meer aandacht krijgt dan hij. En daarom dat hij nu ook klein wilt zijn en een babietje nadoet. Dat babietje zullen we wel leren groot worden. Hij is al vollop op weg om groot te worden. Helpen de tafel dekken, de tafel afruimen, mama helpen poetsen, proberen zelf te fietsen (dat is maar één enkele keer voorgekomen hoor, maar toch...). En helpen zijn broer te leren praten.
De voorbije maanden heb ik dan ook enorm van onze twee zonen genoten.
